شاملو هميشه حرف‌هاي دلمان را خوب‌تر از خودمان مي‌زند. از شاملو خواندن دل آدم را نازک مي‌کند. اشعار احمد شاملو روح آدم را در دست مي‌گيرد و به روزهاي تلخ و شيرين زندگي مي‌برد. اين ويژگي را مي‌توان از مجموعه شعرهاي عاشقانه‌اش که طرفداران زيادي دارد، متوجه شد.اشعار شاملو به عاشقانه‌هايش محدود نيست او در دوره‌هاي زماني مختلف براي به دست آوردن آزادي هاي فردي و عدالت اجتماعي در اشعارش با مردم ايران همراه مي‌شد.
شاملو در سن بيست و دو سالگي با اشرف الملوک اسلاميه ازدواج مي‌کند. هر چهار فرزند او سياوش، سامان، سيروس و ساقي حاصل ازدواج اول او هستند. اين ازدواج به جدايي مي‌انجامد و درست ده سال بعد با طوسي حائري ازدواج مي‌کند که مانند ازدواج اول خيلي دوام نمي‌آورد و چهار سال بعد از او هم جدا مي‌شود.
آشنايي شاملو با آيدا و ازدواج با او، لطف بزرگي يه ادبيات معاصر جامعه ما کرد زيرا دو دفتر شعر او «آيدا در آيينه» و « آيدا،درخت، خنجر و خاطره» در وصف آيدا نوشته شده و به عنوان معشوقه شاملو معرفي مي‌شود.
آشنايي شاملو با آيدا تاثير زيادي در زندگي او دارد و باعث تحول در زندگي شاملو شد؛ به طوري که در بسياري از مشهورترين اشعارش رد پاي حضور آيدا کاملا محسوس است.
شاملو در سال 1343 با آيدا ازدواج مي‌کند و تا پايان عمر اين ازدواج دوام مي‌آورد.
او درباره اثر آيدا در زندگي خود به مجله فردوسي گفت: «هر چه مي‌نويسم براي اوست و به خاطر او… من با آيدا آن انساني را که هرگز در زندگي خود پيدا نکرده‌بودم پيدا کردم.»
کتاب «مثل خون در رگ هاي من، نامه هاي احمد شاملو به آيدا» شامل بيست نامه احمد شاملو به همسرش آيدا سرکيسيان است که در سالهاي 40 و 50 خطاب به او نوشته است. اين کتاب از سوي نشر چشمه در بهار 1394 روانه بازار کتاب شد.
ترجمه‌هاي احمد شاملو از بحث‌برانگيزترين فعاليت‌هاي ادبي او به شمار مي‌روند. عده‌اي معتقدند شاملو به هيچ زبان خارجي تسلط کافي نداشته و ترجمه‌هايش اغلب بازنويسي کار ديگران است با اين‌حال برخي از اين ترجمه‌ها، در شمار آثاري شناخته‌شده قرار دارند و ستايشگراني را دارند.
از جمله ترجمه‌هاي او مي‌توان به «برزخ» از ژان روورزي، «زرنگار» از هربر لوپوريه، «پا‌ها» از زاخاريا استانکو، «قصه‌هاي بابام» از ارسکين کالدول، «عروسي خون» از فدريکو گارسيا لورکا، «درخت سيزدهم» از آندره ژيد، «دماغ» از ريونوسوکه آکوتاگاوا، «سيزيف و مرگ» از روبر مرل، «خزه» از هربر لوپوريه، «مرگ کسب و کار من است» از روبر مرل و «شهريار کوچولو» از سنت‌اگزوپري که در چاپ‌هاي بعدي با عنوان «شازده کوچولو» منتشر شد.
شعر سپيد گونه‌اي از شعر نو فارسي است که در دهه سي شمسي و با مجموعه «هواي تازه» از احمد شاملو ظهور پيدا کرد. تفاوت عمده اين آثار با نمونه‌هاي قبلي شعر نو در فرم شعر بود.
شاملو به عنوان پايه‌گذار سبک جديدي از شعر موسوم به شعر سپيد يا شعر شاملويي شناخته مي‌شود. او در سال 1325 با نيما يوشيج ملاقات کرد و تحت تأثير او به شعر نيمايي روي آورد؛ اما نخستين بار در شعر «تا شکوفه سرخ يک پيراهن» که در سال 1329 با نام «شعر سفيد غفران» منتشر شد وزن را رها کرد و به صورت پيشرو، سبک نويي را در شعر معاصر فارسي شکل داد.
در سالهاي آشنايي با نيما يوشيج، به گفته خودش، تحت تأثير نيما و نوآوري‌هاي او در شعر بوده‌است. شاملو شعرهاي بسياري در قالب نيمايي مي‌سرايد و به چاپ مي‌رساند.
درباره این سایت